23 november 2020
POST CRAIOVA: DIRECTHEID
Trouwe lezers van deze blog weten dat ik het vaak heb over de culturele verschillen – of soms juist het gebrek daaraan - tussen Roemenië en Nederland. Dit was, vóór corona, ook altijd een terugkerend gespreksonderwerp tijdens de etentjes met bezoekende opdrachtgevers. Die etentjes zijn nu uitgesteld naar 2021, want de bezoekersstroom aan Craiova is volledig opgedroogd. Dat is echt een gemis van twee kanten, maar dit geheel terzijde.
Nederlandse directheid
Deze week organiseert Dutch Romanian Network(DRN) de Romanian Business Week, waarin het onderwerp van culturele en mentaliteitsverschillen ook aan de orde komt. Uiteraard dit keer in een online versie met allerlei webinars. Met de regelmaat van de klok verschijnen er allerlei boekjes en publicaties over ‘Zakendoen in het buitenland’. Ik heb er onlangs een paar besteld en gelezen, logischerwijs ook over het zakendoen in Roemenië. Het niveau van deze boeken is soms echt bedroevend te noemen.
Terugkomend op de culturele en mentaliteitsverschillen: Nederlanders staan bekend om hun directe vorm van communicatie. Helderheid en transparantie, dat is wat we over willen brengen. Daar zijn we met z’n allen stiekem ook best wel trots op. Onze recht door zee aanpak, soms in combinatie met een tikkeltje zelfingenomenheid, is zo Hollands als beschuit met muisjes. Nederland is een economisch succesvol en welvarend land, en de manier waarop wij in een zakelijke omgeving met elkaar communiceren is daarbij een doorslaggevende factor. Daar kunnen andere landen het nodige van leren… Toch?
Persoonlijk vind ik dat hier wel wat op af te dingen is.
Als je waar dan ook altijd dezelfde stijl van zakelijke communicatie hanteert, valt dit dan niet te kwalificeren als een soort van eendimensionaal zijn?
Ik heb wel het een en ander gelezen over communicatie en over de ruis tussen de zender en ontvanger. Als je communicatie bekijkt vanuit de context dat je elkaar beïnvloedt om tot commercieel gunstige afspraken te komen, lijkt het mij best intelligent om je stijl van zenden (en ontvangen) aan te passen en daarbij rekening te houden met lokale gewoonten van je gesprekspartner. Andersom geldt dat natuurlijk ook.
Ik weet zeker dat we er bij NetRom uitstekend in zijn geslaagd om onze medewerkers net zo’n directe stijl van communiceren aan te laten meten als onze Nederlandse opdrachtgevers gewend zijn. Het overgrote deel van onze communicatie gaat over zuiver technische onderwerpen tussen technisch geschoolde mensen. Een fantastische frequentie om op te communiceren waar cultuur en mentaliteitsverschillen echt van totaal ondergeschikt belang zijn. Dus toch: Leve de directe stijl van communiceren!
